Hooikoorts is een allergie voor stuifmeel van grassen en bomen. Die verspreiden in het voorjaar de zogenaamde ‘pollen’. Deze zijn niet schadelijk, maar kunnen bij mensen die daar gevoelig voor zijn een allergische reactie opwekken. De standaardbehandeling bestaat uit het gebruik van neussprays, oogdruppels en/of tabletten. Wanneer deze medicijnen onvoldoende effect hebben, kan de patiënt worden doorverwezen naar een KNO-arts of naar een allergoloog.
Waar een KNO-arts zich vooral richt op de neusklachten bij de aandoening, kijkt een allergoloog naar het totaalplaatje. Zo behandelt de allergoloog waar nodig ook andere allergische aandoeningen zoals eczeem, astma en voedingsallergieën. Een allergoloog verbetert in eerste instantie de standaard behandeling. Rik Rösken: “Daar valt nog veel winst te behalen, omdat sommige patiënten hun medicatie niet of verkeerd gebruiken.
Ik zie bijvoorbeeld regelmatig dat iemand een neusspray naar boven -richting de hemel- sprayt in plaats van in de neus. Hierdoor loopt een deel van de vloeistof eruit waardoor het minder goed werkt. Bovendien kan verkeerde toediening irritaties en neusbloedingen veroorzaken. Ook zijn er mensen die hun antihistamine-tabletten liever niet innemen vanwege de vermoeidheid die deze pillen kunnen veroorzaken. Vlak voor het slapengaan de tablet slikken biedt soms uitkomst om minder last te hebben van deze bijwerking. Verder blijken oogdruppels in de praktijk vaak vergeten te worden. Terwijl ze soms echt verschil kunnen maken bij klachtenverlichting wanneer ze tijdens het hele hooikoortsseizoen worden gebruikt en niet alleen bij klachten.”
Wanneer de standaardmedicatie bij ernstige klachten niet genoeg werkt, is er nog een andere behandelmogelijkheid: immuun-therapie. Rik Rösken: “Bij hooikoorts kan immuun-therapie voor sommige mensen echt levensveranderend zijn. Van veel mensen heb ik gehoord dat ze door de behandeling weer normaal functioneren, onderdeel uitmaken van de maatschappij en naar buiten gaan.”
Bij immuun-therapie krijgen patiënten steeds een beetje meer van de stof waar ze allergisch voor zijn. Zoals bij hooikoorts stuifmeel van grassen of bomen. Patiënten krijgen de stof toegediend door prikken in hun been of arm, of door pillen die smelten onder de tong. De behandeling duurt drie jaar of langer. Het lichaam went zo langzaam aan de stoffen. Meestal worden de klachten minder na een jaar behandelen, maar soms gaat het ook sneller.
Rik Rösken: “Bij een groot deel van de mensen duurt het effect van de behandeling meer dan twintig jaar. Heel soms moet de behandeling worden herhaald. In feite is immunotherapie bij hooikoorts een behandeling van een paar jaar met levenslang effect. Dat maakt het uniek.”